Wednesday, November 19, 2008
როცა გარეგნობა გვატყუებს, ანუ სიყვარულმა ასაკი არ იცის
გიორგი შეყვარებულია, მას უყვარს მარი. მარი 24- საა, გიორგი მხოლოდ 19. მარის ძალიან პატარას შეხედულება აქვს. გიორგი ასაკთან შედარებით ძალიან სერიოზულია. მარი პატარა, გიორგი სერიოზულია, მარი პატარა... და სიყვარული ბრმა , ყრუ, მუნჯი, მოკლედ.. როცა საკუთარ ყურებს არ უჯერებ და არც ძმაკაცების, მეგობრების და ნაცნებების რჩევების გესმის .. როგორც თინეიჯერები ვიტყვით ,,გაბანძდები” ... ჰო, რა იყო. განა ყველა გოგოს მოსწონს მასზე ბევრად პატარა ბიჭები? ასე დაემართა ჩემს მეგობარსაც.. მარიმ განუმარტა, რომ მას მასზე ბავრად უფროსი კაცები მოსწონს, რომ გიორგი, მერე რამ რომ ჭკვიანი, საყვარელი და ამასთან, ძალიან სერიოზული იყო, მას მაინც ბავშვად მიაჩნდა.. დღევანდელ თინეიჯერების უმეტესობას სიყვარულში არ უმართლებს, ხშირია შემთხვევები, როცა ერთმანეთზე უფროსი პიროვნებები უყვარდებათ. ძირითადად ორი შემთხვევაა, როცა ბიჭია უფროსი, საზოგადოება თვლის რომ ნორმალურია, მაგრამ როცა საქმე პირიქითაა.. აქ უკვე ყველა ჩუმდება... არადა ფაქტია, რომ ასაკი მეორე ხარისხოვანია. ან სულაც, მართლა ისეა, როგორც გამონათქვმშია ,, ქალი იმდენისაა, რამდენი წლისაც გამოიყურება და კაცი- რამდენ წლისადაც გრძნობს თავს.” ამას რომ თავი დავანებოთ, ალბათ საინტერესოა, რატომ მოსწონთ უფროსი გოგოები ბიჭებს და გოგონებს კი უფროსი ბიჭები?.. გიორგი თვლის, მარი სწორედ ,,ის” არის.. ნაკითხი, განათლებული, ჭკუადამჯდარი, სერიოზული... მერე რა რომ მასზე უფროსია.. თვლის, რომ ასაკი არ უნდა იყოს ხელისშემშლელი ფაქტორი მათ ურთიერთობაში.. მაგრამ დარწმუნებულია, რომ სწორედ ეს გახდა მარის უარის მიზეზი... არადა გიორგი ხომ ბევრად სერიოზულია ვიდრე მისი ასაკის სხვა ბიჭები?! მარი კი ალბათ მასზე სერიოზული? მართლა გარეგნობა გვატყუებს... ეროსი კი ბრმაცაა, ყრუც და .. სკოლაში რომ ევლო ალბათ ისიც ეცოდინებოდა რომ 19 არ უდრის 25-ს ყოველშემთხვევაში, ქართულ საზოგადოებაში მაინც .. და ჩვენს გმირს აღარ მოუწევდა თავისი დაბადების წლის წყევლა..
ამირანში. . . . . . .
დადას, ბაიას და მაიკოს დღეს ლიტერატურულ კაფე ,,ამირანში” თავიანთი შემოქმედების საღამო აქვთ. დადა და ბაია ნერვიულობენ, უხასიათოდ არიან. მაიკო მაშინ მოდის, როცა უკვე ბევრი ხალხია შეკრებილი კაფეს შესასვლელთან. ენერგიულად ესალმება თითქმის ყველას და მალე ყველაფერი იწყება!.. დადა და ბაია უკვე მეორედ კითხულობენ ლექსებს ამ კაფეში, მაიკო პირველად. მაგიდასთან სადაც ისინი სხედან დიდი ჭიქით წყალი დევს.. იწყებს ყველაზე პატარა, და ასრულებს ყველაზე გამოცდილი.. კითხულობენ ძირითადად ძველ ლექსებს, რადგან შემოქმედებითი პაუზა აქვთ, მაგრამ მაიკომ გაგვაოცა.. შესავალი ,, ეს ლექსი არც ერთ საღამოზე არ წამიკითხავს.. “ ასე დაასრულა “ ,,იმიტომ რომ დღეს დილIთ დავწერე” ... კაფე სავსე იყო თინეიჯერებით.. ალბათ ადმინისტრაცია დარწმუნდება, რომ ინტერიერის შეცვლასთან ერთად ფართის გაზრდაცაა საჭირო.. იქ შეკრებილი საზოგადოება მაგიდებთან განთავსებულ სკამებზე რომ ვერ დაეტია, იატაკზე მოთავსდა . შეხვედრის დასასრულს, კი კარის გაღებაც ჭირდა... მსმენელებს მიღებული ემოციის გან დაცლა და გარეთ გასვლაც გაუჭირდათ... დაცვის პერსონალს კი მათი შენებიდან გაყვანა...პოეზიის ერთი საათი დასრულდა, ახალგაზრდები კი ისვე დაელოდებიან მსგავს შეკრებას..
Subscribe to:
Posts (Atom)